.... Που πάμε τώρα;

Ένας κόκκινος καναπές, μια βαλίτσα με ρούχα σε λάθος μέγεθος,300 ευρό σε μετρητά και πολλά βιβλία.
Δε χωράνε μαζί με έναν κουρελιασμένο εαυτό.
Δεν αρκούν για τίποτα.
Ίσως για μια πτήση στα σκουπίδια.....

The loneliest day of my life …. 19/2/2010

Χειρουργείο , ανοιχτής καρδιάς


Τι βρήκαν άραγε εκεί μέσα; Ότι πονούσε το πετάξανε; Μάλλον όχι , γιατί με πονάει ακόμα.

Τώρα πρέπει να είμαι ευγνώμον για τη σωτηρία μου. Ευγνώμον γιατί με έσωσαν και τις τρεις φορές. Ευγνώμον γιατί υπάρχουν και χειρότερα βρε παιδάκι μου πως κάνεις έτσι;

Ετών 25. Αριθμός χειρουργικών επεμβάσεων 3.Ευγνώμον.

Δε νομίζω…

Ήταν μεσάνυχτα όταν...

...πέρασα ακόμα μια φορά τη γνωστή πόρτα, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μπω στον κόσμο σου για λίγο.Μου ταιριάζει ο καπνός και το σκοτάδι εξάλλου. Επαίζε το seniorita όταν

μπήκες.

I'm addicted to you λοιπόν...

Καθώς χαϊδευεις με τα χέρια τα μαλλία σου,συναντάς το βλέμμα μου.

Αέρας τύλιξε το πρόσωπό μου...

Νομίζω μου ψιθύρισε... ¨Κοίτα αλλού κοπελιά...δεν ανήκεις εδώ¨ .

Το ξέρω πως πρέπει να φύγω μα μη με διώχνεις...

Δεν έχω κάπου αλλού να κρυφτώ...

Αγγελίες

Διατίθεται ἀπόγνωσις, εἰς ἀρίστην κατάστασιν καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.

Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.

Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπονἔδαφος πωλεῖται ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.

Καὶ χρόνος ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.

Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον

Ὥρα: Πᾶσα.

*ποιήμα της Κικής Δημουλά

Απόψε...

αυτό που θα θελα, είναι τη ζωή μου πίσω.

Αλλά δεν ξέρω από ποιον να τη ζητήσω.

Τόσο τη σκόρπισα , τόσο τη χαράμισα, τόσο τη δάνεισα, τόσο την ξερίζωσα.

Από ποιον να τη ζητήσω τώρα... Και τι οφελεί....

Αυτό που θα θελα απόψε τελικά...*

*Στο ακρογιάλι της ουτοπίας - Α.Παπαδάκη

θα ήθελα να έρθω να κρύψω τα μάτια μου στο λαιμό σου.

Να εισπνέω το άρωμα από τα μαλλιά σου και να πλέκω τα δαχτυλά σου στα χέρια μου.

Να σε κρατάω , χωρίς να φοβάμαι για τη φυγή σου.

Να μου τραγουδάς για να κοιμηθώ.

Να διώξεις τους εφιάλτες μου εστώ για απόψε μόνο...

Έστω για απόψε....

Ακόμα μια φορά...

Δεν είμαι εγώ.